umutların bittiği noktada gelen golle 3 puanın alınmasına sevindiğimiz maç.
maçı özetlemek gerekirse;
beşiktaş adına bir ilerlemeden sözedilecekse eğer, daha çok gol pozisyonuna girmeye başlamasıdır. inanılmaz goller kaçtı.
onun dışında değişen fazla birşey yok maalesef. yine hiç güven vermeyen bir defans, her atakta panik olup hipnoza uğrayan defans oyuncuları. beşiktaş her an gol yiyebilir bir görüntü sergilemeye devam ediyor. rüştü'yle olmaz allah olmaz.
burak'tan kurtulduk diye sevinmeye fırsat bulamadan ali tandoğan'ın kanser eden oyunu. 72 dakika nasıl tahammül etti ertuğrul sağlam inanmak zor. nitekim çıkıp da yerine serdar özkan girince ataklara hareket geldi. serdar sakatlıktan yeni çıkmış olabilir tamam ama bari higuain'ii oynat be adam.
beşiktaş tek pas oynamak adına kontrolsüz paslarla çok top kaybediyor. bu maçta gördük ki, delgado ve tello dışında top kontrolü yapıp uygun paslar verebilecek başka oyuncu yok. sürekli dar alanda kısır paslaşmalar. saha kötü, uzun paslarla git, yok bik bik top çevirme ve kaptırma. nitekim son dakikalarda gelen gol de tello'nun ileriye attığı pasla geldi. dakika olmuş 90 hala top çevirmeye çalışan bir beşiktaş.
sonuç olarak önemli bir 3 puan. inşallah eksiklikler giderilir ve devamı gelir.
