Olmuyor sevgilim olsun diye dört koldan dua ediyorum ama rabbim vakti uygun bulmuyor olsa gerek bir türlü olmuyor.. Geçtiğim yollarda elimi tutanım da , oturduğum cafede karşıma geçenim de olmuyor; o sandalyeye senden başkası da yakışmıyor..
demin annemle konuştuk "neden olmadı anne?" Dedim binlerce kez sorduğum bu soruya bin birinciyi eklemeye çekinmeyerek..
"Bilmiyorum dedi bilmiyorum yüzün hiç gülmedi. Neden olmadı inan ben de bilmiyorum. " dedi sen bir annenin çaresizliğini biliyor musun sevgili beni yarım bıraktığına değil bir anneyi çaresiz bıraktığın için kızıyorum asıl sana.. ve annemden gözlerimdeki o acıyı gizleyemediğim için de kendime.. "hayırlısı buymuş." Dedim ve bitirdik konuşmayı.. kendi uydurduğum avuntularım idi "hayırlısı" demek , pek çok da inancım idi..
şu an bankta oturuyorum sevgili.. insanlar gelip geçiyor biri de durmuyor , bana gelen kimse olmuyor.. duruyorum sevgili. . Senin beni bıraktığın bankta duruyorum.. Bazı geceler başka sevgilileri aynı bankta görünce dualar ediyorum yangınım gibi kimseler yanmasın istiyorum benim evim zaten yanıyor komşulara sıçramasın istiyorum sevgili..
sen ne yapıyorsun şu an kendine eş diye seçtiğin insanla ? Siz de sahilde geziyor musunuz ? Belki bir kaç sene sonra size eşlik edecek minik elleri konuşuyor musunuz? Uykularım kaçıyor sevgili.. deliriyorum.. delirtiyorsun.. başkası nasıl yar oluyor yakın oluyor sana ? En çok aklıma takılan cümleler geliyor bana. Hani hiçbir şeyden bir şey yokken bana sorduğun o garip sorular "bir gün ben olmasam bana bir şey olursa bir başkası ile evlenir misin? " sorun.. ben de "evet evlenirim sevgilim bu hayat yalnız geçmez ama senin gibi sevmem " derdim ben ise sana hiç sormazdım bu soruyu evet ben sana bir kere bile sormadım çünkü dedim ki bu soruyu soran adamın benden sonrası yok , yoktur dedim sevgilim..
ama hayat bu ya bizi bitirişimizin daha bir yılı dolmadan bindin evlilik sandalına beni yitirişinin miladı o tarihtir sevgili... siz sandala binerken denizin ortasında unutulan bendim sevgili , yüzme bilirdim ama yüzemedim kaldım orada bana bir mucize gerekti sevgili denizin ortasını yaran beni oradan yürüten .. ben ne yüzebiliyorum ne yürüyebiliyorum ben hâla senin beni bırakıp gittiğin yerde bir mucize bekliyorum.
Birazdan kalkacağım buradan.. aile çay bahçesine gideceğim.. her gece gidiyorum önce bir sade soda içiyorum üstüne de iki çay... aileleri izliyorum , özendiğim aile ortamını izliyor ve insanlara dua ediyorum. . Bu güzelliğin değerini bilsinler diye çünkü ben yuva kurup kuramayacağımı bilmiyorum. Anneliğe bu kadar özenen ben , heveslerim içimde ölüp ölmeyeceğimi bilmiyorum. Sevgili ben neyi biliyorum biliyor musun ? Eğer bir gün ben anne olursam Üzgünüm sevgili işte o gün ben de seni unutmuş başka birini seviyor olacağım.. neyse bak gözlerim doldu gene ben gene gideyim içeyim sodamı , çayımı belki mucizeler bu gece olacaktır... Çocuklar geçiyor önümden çığlık çığlığa.. inan bir tanesine sahip olsam içimdeki tüm sessiz çığlıklar susacak , elimden tutanım olsa..
