her sabah, sevgimi ortaya koyuyorum.
aslında 2 ay kadar mesajlaşmadık onunla ve ilk ayın sonunda mesaj attım, "nasılsın?" diye, "uğraşıyoruz ya" dedi. "sevgilimle"...
hiçbir şey demeden karşıladım. harbiden bi abi yazmış ya: "dışarıdan bakınca dökük demezsin ama kolonlarımı yıkıp molozlarımı toplamışlar." diye. öyle bir durumdaydım. tamam dedim, rahatsız etmeyeyim... "hadi görüşürüz" deyip 1 ay boyunca mesaj atmamışım. 1 ay sonra nasıl olduğunu bilmememe rağmen, belki de biraz yüzsüzlükle mesaj attım. ayrılmışlar... sevinmedim de, üzülmedim de. aslında bilmiyordum, bilmiyorum. ne hissettiğimi anlamaya çalışıyordum ilk başlarda. emin miyim? aşık mıyım yoksa basit bir hoşlanma mı bu? ama zamanla, bir ay mesaj atmadıktan sonra yine bir yüzsüzlükle geri döndükten sonra ve bir sevgililik durumuyla karşılaştıktan sonra, bir ay daha mesaj atmayıp yine bir yüzsüzlükle dönünce, insan ister istemez bir aşık olduğunu düşünüyor -ki haklılık payı yüksek bir fikirdir bu- şu an ne haldeyim bilmiyorum, 3 gün önce intihar edecektim, bir arkadaşım tuttu geri çekti. edemedik. la nasıl aşık olmuşum ben ya. medenilik ayağına benim sevdiğimi bilip başkasıyla çıktığını açıkça söylüyor bir de, lan bunun adı medenilik değil açık açık sadistlik. acı çektiriyorsun gerizekalı.
lan sevdiğimi söylüyorum, sevmediğini söylemesini geçtim, nasıl bi halde olduğumu bilmesini geçtim, attığım mesajlara, üzgünüm diye cevap veriyor. hassiktir lan ordan sen mi üzgünsün? üzgün olman için bir kere anlaman lazım nasıl bir halde olduğumu. empati kuramıyosun, ne bileyim basitinden 1 hafta dahi olsa şans vermiyosun, sonra da yıkıldığımı gördüğün halde hiçbir şey yapmıyosun, ne bileyim yaralarımı sarmak için çabalamıyosun, sana mesaj attığımda tersliyosun beni. sen ruhumu güçlendiricem derken, ruhsuz olmuşsun be gülüm. karşındaki adamın aşkına karşılık vermemeyi siktir et. adam ölüyo lan adeta senin için. sense gidip eski sevgilini gördüğün yerde onu kesiyosun. adam eski sevgilinle kendisini karşılaştırmıyor ki onunla aynı seviyeye gelmeyelim. eski sevgilin baskıcı pezevengin tekiyken ben hiç ağzımı bile açmıyorum. ama suçlu da ben oluyorum. inşallah pişman olursun lan. kadir gecesinde dileyeceğim tek dilek bu olacak. inşallah değerimi anlarsın da iş işten geçmiş olur lan. ben de o zaman yüzüne bakmamış olurum. ben de o zaman intikamımı alırım. aşk ve gurur ilişkisi, zamanla gurura dönüşür lan, mutlu olurum amk.
her şey iyi olur da gönül buhranlarıyla sereserpe bitap bir halde yatarsın olduğun yerde.
hayatımda bi tek iyi şey sen vardın, sevgili değildik, flört gibi bişeydi bu aq. ama adını koymaya ne zaman çalışsam ağzıma sıçtın.
hayatımda bir tek iyi şey sen vardın. şimdi, siktir git, git ki kafam rahatlasın. git ki, sevmeyeyim. git ki, neyse ya...
