Benim o..kimseyi aramam, kimseninde beni aramasını beklemem.birlikte çok güzel vakit geçirdiğim arkadaşlarımı ayrılınca aramam, hepsi de Söyler, senin arkadaşlığın birlikteyken geçerli diye, alakası yok, sadece telefonu samimi bulmuyorum , telefonda konuşmaktan sıkılıyorum , öyle birlikteyken bile özlediğim yokluğuna dayanamadığım kimse de yok hayatımda , belki olsa farklı olacak, hatta eminim farklı olacak.. sevdiğim insanları görmek için zamanının mekanın önemi yok, gel deseler uzaklara giderim, geliyorum deseler kapım açık, bir şekilde işlerimi ayarlarım , hastaları varsa arayıp geçmiş olsun demektense koşar giderim yanlarına, sıkıntıları varsa birlikte saatlerce çay kahve içip bol bol Nikotin alabilirim,ama telefonla konuşmak sıkıcı be..kimse aramasın beni..belki birkaç mesaj o kadar, Birgün deli gibi özlediğim biri olursa söz onu sürekli arayacağım..ama bugün O gün değil..
