7-Eski mahallem ve dostlarımdan ve mahalleden ayrılmak beni yaralasa da elimden bir şey gelmezdi.Sonuçta köhne bir paslı direktim ben.Acizliğim öfkemi daha da arttırdı, hatta bir ara yaratılış gayem olan yüreğimi yani ışığımı bile insanlardan esirgemeyi düşündüm.Ama bu olanaksızdı, yüreğimi açmazsam sokaktaki maskeli yaratıklardan ne farkım kalırdı...
