Zihinlerde geziyor hayalin, sadece anımsanır oluyor gözlerin. Arkadaşlıklar eski! Yalan oluyor sevdalı sözler, göğsünde sıkışan ağrılı duygu. Aşk eski! Köhne limanlar kurmuşuz hayatın kıyısına, ölüm var tabanında. Adım adım mezarlığa giden beden eski! insan olmanın değerinden bahsederiz hep. Aslında bu değer yaşadığımız ve yaşattığımız günlerin güzelliğinden ibarettir. Eskimiş bedenimizin başına bir mezar taşı dikebilmek için üstüne para öder geride kalanlar. Arkamızda dikkate değer anılar bırakarak bu ödemeyi gönülden yaptırabiliriz belki. Yoksa bir kalaylı güğüm eskisi hurdacıya verilince bir iki mandal eder ama insan eskisini alacak bir hurdacı dahi bulunmuyor maalesef.
