Issız gecenin ortasında korkuluk;
Sinesinde şahıslar..
O günden beri kaybolmuştum meçhulde;
Kuş olup uçtum..
Vakit gecenin üçünde..
ister Yad etmek eskileri;
Korkuluğun bağrında esmer bir çocuk..
Cam parçasıyla yamuk yumuk;
Mehtabın üzerinde bir sevgili..
saçları savruk savruk..
Kuş olup uçtum oraya..
Korkuluğun bağrında esmer çocuk;
Yar uzak bir memleketti gönlünde..
Bitmedi hasret;
gecenin üçünde!
Simsiyah kumaşın altında..
Külüstür takanın kalbi;
Umuda kürek çekiyor..
istikamet tam yol ileri;
Bir şey hesapta yok..
Gökyüzü kederli.
derinlerinde girdap kopartıyor..
ilerliyor taka Alabora olmaksızın..
Simsiyah kumaş yırtılıyor:
Ay beliriyor ansızın..
Dalgalar duruldu..
Yıldızlar takaya güzergah oldu..
Ayın şavkı yoluna ışık..
Bir şey hayaldi..
Sen.. Sen..
Alev renkli sarmaşık ...
Odamın tavanındaki duman;
Gezer durur karanlık olunca..
Harabe evler;
Simsiyah canavarlar olur,
Gece boğunca..
Ben ve ruhum razıyız, sarmaşığım..
Sen yanımızda olduktan sonra,
Ölüme razıyız..
Harabelerde şu odadan daha habistir, duman;
Gel tut elimi ,
Girelim karanlığa geçmek bilmesin zaman!
Karanlığın derinlerinde bir çıkmaz sokak;
Evlerin aydınlık pencereleri..
Bir köşeye kıvrılmak,
Bir gerçeğe teslim olmak..
O kadarda zor değil..
Karanlığın içinde beliren,
alev renkli sarmaşığı görmek..
Hayal değil..
Geceleyin sokaklar dolusu hayallerinle dolanmak..
Yanlış değil..
Bir köşeye kıvrılıpta sarmaşığa sığınmak..
Ayıp değil..
Neden aydınlıktır pencereler?
Geceleyin yüzüme ters ters bakıp sual ederler?
Yıkıntılar arasındaki bir korkuluk dar ağacı;
Gece gündüz izimi süren..
Sevdamın rüyasında karanlık bir idam sabahı;
Boğulup giderken..
Ve yıllar;
Sarmaşığı yıllanmış şarap gibi yücelten..
Ve ben;
Sessiz bir güz akşamı sararmış bir yaprakçasına,
Meçhule yiten..
Ne tuhaf..
Biz değildik sanki balkondaki iki güzel çocuk;
Koyduğum yerde değilsin..
Ömrüm boyunca sevmekle mükellef olacağım güzel kız..
Neredesin?
Ne tuhaf..
Kalp atışlarını hissedemiyorum artık..
Sen odamın tavanındaki dumansın, hayaletsin !
Sanki hiç yoksun artık..
Gözlerime görünmeyeceksin..
Bu hal ne fenadır!
Sevdamın rüyasında karanlık bir idam sabahı;
Sessizce öleceksin..
Bir yıkım sabahı;
Ürkek bir ahunun hayaliyle..
Kaldırımda başımın etini yedim;
Rüzgar toz oldu savruldu başımda..
Esip gürledi de; Yine de delirmedim..
Sarhoşça geceleyin;
Aklımın başında..
Rüzgar..
Mavi bir hayalin içinde..
Aksoluyor önüme;
Şemsler, erenler, evliyalar..
Ilık bir yaz gecesi; Gözümde raks eyledi ışıklar!
Kayışım koptu sonunda;Çullandı işte kamil bir gönlün üzerine sarmaşıklar..
Geceleyin ruhum düşünür durur;
Az önce kucağımdaydın..
Salladım seni;
Yeni banyo yapmıştın..
Dayanamadın hemen mayıştın..
Uyuyorsun işte..
Yanaklarında dinamit;
Saçlarında durgunluğun sessizliği..
Kıpkırmızı bir semt: nevruz ateşi..
Simsiyah bir gece gözlerinin,dökülen perdeleri.
Sadece baktım;
Uyumaya başladın..
Sen çok mu benziyorsun ona?
Yoksa o mu benziyor sana ?
Anlamadım.
Son raddesi;
Gökyüzü mavisinin, gece karanlığının..
Son raddesi gayrı;
Düşlerimde kıvırcık saçlı insanların..
Nerede bıraktım, salıncakta
sallanan çocuklarımı?
Nereye uğurladım en son;
Yüreğimde dallanıp, budaklanan
platonik aşkımı?
Ömrümün sonbaharı;
Dönülmez bir kışa girecek..
içimdeki kiraz ağacı;
Meyve vermeyecek!
Son raddesi mevsimlerin,
Son raddesi şiirin;
Son raddesi balkonda iki güzel çocuğun..
Nereye uğurladım seni aşkım?
En son nerede tükendi soluğun?
Bir duygu var;
Anlatsan anlatamazsın..
Vaktidir gece,
Sussan uyuyamazsın..
Düşündükçe çıkamazsın..
Karanlık olur gece..
Aydınlık bulamazsın..
Bir duygu var ;
Gidemezsin..
Vaktidir gece ..
Sessizliktir dökülen;
Çatısız bir evin bacasından tane tane..
Sövemezsin yine..
Gün olur gidemezsin;
Belki güneş doğar
Bilemezsin..
Senden habersiz..
Senden izinsiz..
Ne işler çeviriyorum gece vakti;
Bir kulun var yazdıklarımdan bihaber..
Görür mi bir gün olur mu bir gün?
Yanar mı geceleyin aydınlık fener..
Hep böyle kalmasın..
Geçip gitsin bir an önce seneler..
Öleceksem öleyim, kalacaksam kalayım..
Tıpkı bu gece ki gibi;
Kendimi uçan bir halının üzerinde bulayım..
Hayalini kurayım yarenimin;
Fakat iyi değilim bu aralar ..
inatla imkansızın peşinden gitmekte;
imkansızı sevmekteyim..
Bir kağıt parçası gibi tutuşturmaktayım kendimi;
Gençliğimi yakmak üzereyim..
Neler yaşadım seninle ;
Koştuğum karanlık sokak, geçtiğim arsalar..
Konuştuğum insanlar..
Herkes gördü herkes bildi de,
Bir sen bilmedin..
Ne rüyalar gördüm;
Başımı koyduğum yastık, örtündüğüm yorgan..
Çektiğim besmele..
Herkes sıkıntımı hissetti de ..
Bir sen hissetmedin..
Neler yaşadım seninle;
Şu gözlerim nelerini gördü de ..
Bir sen göremedin..
Yıkıldı evin ;
Öldü mahalle, öldü sokaklar..
Onlarla birlikte bende ölmek istedim..
Ölemedim..
edit: Hangi kafayla yazdığımı bilmiyorum. Ne içtiğimi hatırlarsam mutlaka öneririm.
