yazacak çok şey var dökecek çok şey vardı.
fakat kaldı senle hepsi geride çok geç zaman geçti.
doğrulardan kaçtıkça gerçeklerinde vardın farkına
üçüncü gözün açıldı ve artık kopar beyninde fırtına.
ben hep karanlıkta durdum korksam da tek başıma
şuan aydınlık senin önünde fakat korkun aydınlıktan da fazla.
ruhum alevli, dolar gözüm senden yana ne varsa hatıralarda
geçip gitmez zaman ansızın kilitleniyor insan bir anda.
mahşerde yaşıyor bedenim, yanarken acılarla tüm zamanda
sen beni merak etme, yanıp giderim, isim bile bırakmam arkamda.
sende git artık acıların donuk ifadesindeki yüzüm kalır burada...
çarp kapıyı, yüreğimi yerinden sökerek git, kalmasın benden bir iz ruhunda...
