?.
-
kelimelerin kifayetsiz kaldığı tek andır... son söylenen cümleyi düşünür iki taraf da... en son ne söylenmişti sahiden?...
"hoşçakal" denmişti en son...
işte burada susar iki kişi, işte tam bu an da başlar zaten her şey... gitmenin de kalmanın da en zor olduğu zaman işte burada başlar...
susmak belki de en iyisidir... susmak kabullenmektir belki de... tüm gidişleri ve tüm kalışları...
edit: imla...
