son zamanlarda toplumumuzda artan olaylardır. özellikle geçen sene fitnesste zirveye ulaştığım zamanlar imam hatipli baş örtülü bacılarımız abileri yaşında olan beni çokça sözle taciz etmişliği vardır. tabi ben efendiliğimi bozmayıp yoluma devam etmişimdir her zaman. ama itiraf ediyim laf atılmak insana "ben neymişim" dedittiriyor.
çocukluğumda yaşadığım bir olaya gelirsem; bundan 9 yıl önce karşı komşumuzda bilgisayar olması nedeniyle onlara benden 3 yaş büyük olan evin erkek çocuğunun bilgisayar oynamasını izlemeye gitmiştim. evin birde benden 2 yaş küçük ergenliğe belliki yeni girmiş bır kızı vardı. ben masum masum ayakta önümde olan evin erkek çocuğunun oynayışını izlerken kızın yanıma gelmesiyle benim için tehlike çanları çalmaya başladı. birazdan av olacağını bilmeyen ceylan gibi izlemekle meşkulken birden kaba etimde bir el hissettim. kız beni hunharca avuçlamaya başlamıştı. abisi döver diye sesimide çıkaramıyordum. bu taciz kızın uzun, hırıltılı ve şehvetli nefesleri eşliğinde yaklaşık 5 dakika devam etti. sonrada olay mahallinden kaçtım. o zamanlar daha kamışa yeni su yürüdüğünden bu konularda saftım, cahildim. tam ipe un sermeyi öğrendiğim zamanlarda ise karşı komşumuzun taşınması benim cinsellik hayatımın başlama tarihini baya geciktirmiştir.
sonuç olarak artık biz erkeklerin biraz al benisi varsa avcı konumundan bir semt kızının avı konumuna gelebiliyoruz. dikkatli olmak lazım.
