insanın kapısını hayatın değişik evrelerinde sıklıkla çaldığı sessiz bir dosttur. karanlıklar giymiştir,evinde, zaman ve mekan kavramından uzakta, sıkıntıya boğan ve hiçliğe götüren bir sürü kapı yer almaktadır. insan karanlığına ve sessizliğine alıştıkça o evin ardı ardına açılan kapılarını iter ve bildiği her şeyden uzaklaşıp iyice karanlığa gömülür.
