çınar 2.5 yaşında. dayısı ve babasına çektiği her halinden belli;
-baba?
+he babacım?
-senin sakalların ne güzelmiş...
+evet babacım.
--elleriyle okşayarak- buralar, buralar... dünyanın en güzel sakalları...
+heheh sagol babacım...
-dayının sakalları hiç güzel değil dimi baba?
+dayının sakallarına sokayım babacım benim sakallarım daha güzel!
ln: hahaha yavşaklar!
10 dakika sonra baba mutfağa gitmiştir. çınar yavaş yavaş yanıma gelir;
-dayı?
+he dayıcım?
-sende şimşek mcquin(araba oyunu) var mı?
+var tabi dayıcım?
-oynayabilir miyim?
+gel yanıma uzan beraber oynayalım?
-olur.
...
- dayı senin sakalların ne güzelmiş!
+hahahah haydaa az önce babanın sakalları güzeldi noldu şimdi?
-olur mu dayı? senin sakalların güzel. ben babam üzülmesin diye öyle söyledim. hem bak senin sakalların daha büyük! en büyük sakallar senin sakalların dimi dayı? açtın mı şimşek mcquini?
