ilkokuldayım, kaçıncı sınıftı hatırlamıyorum. bilirsiniz yılbaşı, kermes vs bi şey olur hediye çekilişi yapılır, çıkan isme hediye alınırdı.
bi kız var o zamanlar adı esra, güzelce bi şey bana o çıktı. sonra taşındılar onlar, başka bi okula geçiş yaptı. neyse kız çıkınca heyecanlandık tabi inceden vurgunuz kıza. ne yapayım ne edeyim derken aklıma televizyonda gördüğüm bi sahne geldi; oğlan kıza ayıcık alıyor, kız seviniyor sarılıyor falan. çok çok uzun zaman sonra anlıyorum mevzu ayı değilmiş, evlenme teklif ediyormuş oğlan kıza, yüzük falan.
her neyse biraz da harçlık vardı, o gün için biriktirmiştim, koştum okulun yanındaki kırtasiyeye. tüm paramı verip (hatta çıkışmadı para) büyük bi ayı aldım, o gün geldi verdim sevindi teşekkür etti falan.
asıl hikaye burda başlıyor, ben de sevdiğim bir arkadaşım vardı, bekir. ona çıkmışım. bunu öğrenmeden önce sabırsızım tabi, ayıya yatırdık tüm parayı, beklenti büyük.
bekir geldi yanıma, bir tane kurşun kalemle, bir tane kırmızı kalem bıraktı masama, teşekkür ettim. çocuğum tabi, beklentim büyük ya üzüldüm, sinirlendim biraz ama belli etmedim.
sonradan daha da çok üzüldüm duruma, aklımda hala bi şüphe var;
acaba parası ona yetti de o yüzden mi kalemleri getirdi?
yoksa hediye alacağını unuttu da sabah onları mı getirdi? öyleyse onun amına koyayım.
