bu hayatta en önemli şey mutluluktur, her ne yapılıyorsa onun için yapılıyor.
insanların aşkı bulmak istemesi, daha çok para kazanmak istemesi,kariyer yapmak istemesi, daha başarılı olmak istemesi, herhangi bir konuda hırs yapması, evlenmek istemesi, çocuk sahibi olmak istemesi, çocuğunun başarılı ve güzel olmasını istemesi, daha büyük bir evde oturmak istemesi, son model bir araba kullanmak istemesi , mağazada beğendiği şeyi bütçesini aşsa bile almak istemesi ne bileyim işte kilo vermek için çılgınca diyet ve spor yapması, estetik ameliyatlara para vermeleri falan...her şey mutluluk için.
Ama şöyle bir paradoks var, ya da paradoks denir mi buna bilemiyorum, ama gözden kaçırılan, unutulan bir nokta diyelim.
Mutluluk insanın içinde, default varsa var olan bir şey , yani bir çeşit kişilik özelliği. aramakla ya da çabalamayla bulunabilecek, sonradan edinilebilecek bir şey değil.
bu yukarıda bahsettiğim şeylerle insan ancak memnun, ya da tatmin olur. Mutlu değil...
Etrafınıza dediğim gözle bakarsanız ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Çok kısıtlı imkanlarla, ve zor şartlarda yaşamasına rağmen mutluluğunu bunlardan bağımsız olarak sonuna kadar yaşayan, ve bi eli yağda bi eli balda dertsiz tasasız rahat hayatlar sürdüğü halde yine de bi türlü mutlu olamayan insanlar var, bunu demek istiyorum
