az önce başıma gelmiş, içimi parçalamış olaydır. eve gelirken pazara uğramıştım. elimde poşetlerle yürürken sırtında kocaman bir sepetle babamdan yaşlı bir adam "hamal lazım mı abla boştayım" dedi. kafamı kaldırmamla gözlerimin dolması bir oldu.
şu dünyanın adaletsizliğini kabullenebildiğim gün mutlu ancak insanlığından feragat etmiş biri olacağımı anladım.
