iki ucu boklu bir değnekmiş aşk. bunu da yeni anlıyorum. her zaman basit, sığ, sıradan, nadan, artık ne dersen de, öyle bir insan olmakla övündüm. ama sen insanı derin düşünür yaparsın itoğlu it. bırak yüzünü, adını görsem heyecanlanıyorum. şunları yazarken kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyor. böyle bir şeysin işte. böyle boktan bir şeysin. ben huzur istiyorum artık, o da sende yok..
