şiir bana hiç sevilesi bir şey gibi gelmedi, yazan için saklı kalsa belki bir kıymeti olabilirdi ama sanki böyle oraya buraya yazınca kişinin hissiyatını satması gibi bir hal alıyor. mutlaka para karşılığı bir satış değil bu, popülariteden tut da birilerinin beğenisini kazanma arzusunu karşılamaya kadar git. ne bileyim olmuyor işte.
daha feci bir şey yazacaktım da önsöz gibi oldu yukarılar hep. şimdi sözlükçülerin ezberlerindeki şiirler başlığını görünce dayanamadım dertlendim. bir insan bir şiiri, hadi biraz yontuyorum; bir başkasının şiirini neden ezberler ki? o acı, o keder, o sevinç, o pişmanlık, o umut, o arzu, o öfke senin değil ki; zamanın birinde yaşanmış ya da yaşanmışlığından bile şüphe edilebilir bir durumun aktarımı sadece. senin kendi hislerini aktaracak kendi cümlelerin olmalı; çok güzel, çok anlamlı, çok derin, çok şekilli kelimelerden olmasın ne olur ki?
