başladığını hissettiğiniz andan itibaren ne acılar çekeceğinizi asla tahmin edemessiniz.hele kimselere söyleyemesseniz içinizde büyüyen acıyı saklamak için olmadık hallere bürünürsünüz.acıya doyduğunuz vakit kendinize gelmeye başladığınız vakittir.o andan itibaren kendinizi daha önem vermeye başlar ve her aklınıza geldiğinizde daha bir hissizleşirsiniz.bir nevi duyarsızlaşma gerçekleşir.aradan uzun zaman geçtiği halde unutmassınız belki ama artık acıda hissetmessiniz.çünkü hiçbir acının mutluluğa dönüşmediği zaman olmamıştır derler.
