Yalanlar ruhun yamalarıdır. Her yalanla bir jilet kesiği açılır ruhumuzda. Açık yara cerahatli pislik pencerelerine dönüştükçe, ruhumuzda biraz daha çürüyüp çirkinleşir. Ta ki yamalanacak tek bir santimi kalmayana dek. Kendi yalanlarına ve riyakarlığına inanmış cesetler olarak yetişkin oluruz. Ve ne zaman olduğunun önemi olmadan ölürüz. ironi bu ya, mutlak bir yok oluşun ilk adımı olduğunu bile bile bir biçimde sadık kalırız onlara. Ben henüz ruhuna yama değmemiş tek bir insan tanımadım, kendim dahil.
