hiç tanımam kendisini. hatta kendisiyle ilgili bu kadar giri olduğunu görünce norveçli bir metal grubu sandımdı başlarda.
geçen sene tevafuk eseri bir sabah programında saçları yangın düzenlemesi yapılmış korulara benzeyen bir adam gördüm rastgele. yanımdaki kahvaltı yaptığım hatun işte ajdar bu dedi. metal grubu değilmiş.
neyse pek bir dünya barışı yanlısı götürüyordu programı, derken şiman, göğüsleri göbek deliğiyle yaren olmuş bir teyze bunu irite eden laflar söyleyip kışkırttı bizimkini. işte o an uluslararası ajdar anık terörizmine tanıklık ettim ilk defa. kadına dünyayı yemişsin beni de yiyeceksin eserlerim var benim, falan deyip bi meyve isimlerinden bahsetti. dışarıdan biri olarak haksızlığa uğramış gerçek bir sanatkar izlenimi ediniyordum ki çikita muz diye bir şarkı icra etti.
bütün kahvaltıyı çıkarttım olduğu gibi. kendimden iğrendim bunu sanatkar sandım diye...