kadınlar açısından düşünüldüğünde bir sosyal statü olarak evli olmaj yeterli kalmıyor bazen. evde kalmış mahalle arkadaşı ayten'i çatlatma aracı olarak da görülüyor. her kadın böyle değildir muhakkak. zaten bu gibi düşüncelerde olan insanlarda kişilik bozukluğu olduğunu tartışmaya dahi gerek yok.
eğer erkekler açısından bakacaksak, hangi erkek kendi hemcinslerine ve ya topluma karşı bir hava atma aracı olarak eşini kullanabilir ki? hayat meşgalesi, geçim derdi derken makul insanların aklına gelmez bile. sosyal bir statü olarak düşünüldüğünde evet, insanlar biraz ayrıcalık bekleyebilir. mesela bekar arkadaşına yapabildiğin şakaları artık evli olan arkadaşına yapmazsın falan... hiç de önemli olmayan, zaten önemli olmadığı sonradan ortaya çıkan evli olmak durumunun getirdiği, toplumdaki size bakıştır önemli olan. mesela erkekler de çok olur bu. biriyle kavga etti diyelim; ''evli barklı adamım ben!'' ee? değişen nedir? hiç... değişen sadece senin hayatın.
kaldı ki günümüzde, özellikle yeni kuşak arasında evlilikler özellikle de maddiyata dayalı anlaşmazlıklara, saygıyı yitirmeye kadar varan çirkinlikler göz önüne alındığında, evliliğin o kadar da hava atılacak bir şey olmadığı ortaya çıkıyor.
muhakkak ki tanrı düşüncesinden daha kutsaldır evli olmak, ahir ömrünü sonuna kadar sevilenle geçirme düşüncesi... evet kutsaldır, kabir kapısına kadar...
boş dünyanın, içi dolu gibi duran şeyleri... üstünlük duygusu yani. halbuki her biriniz bağırsaklarında bok taşıyor.
