şimdi gelelim allah'u bulma yolunda bakılacak yerlere.
tanrı ya da diğer adı ile allah (tasarımcı) cosmos'u bilinen adı ile evreni oluştururken herhangi bir din veyahut kutsal kitap ile bunu yapacak kadar ütopik değildir. samanyolu galaksisinde milyarlarca gezegen bulunmakta. sonra bu evrenin içerisinde samanyolu galaksisinin dışında milyarlarca başka galaksi ve bu galaksilerin içerisinde yine milyarlarca başka gezegen bulunmakta. yni kısaca trilyon tane trilyon nun karesinin trilyon tane sonucunu kadar gezegen olduğunu söyleyebiliriz.
şimdi bu kadar geniş yelpazede bulunan gezegenler , güneş sistemleri arasında yaşama elverişli olabilecek milyonlarca gezegen olduğunu , olabileceği su götürmez gerçek. hatta konu ile ilgili carl sagan abimizin bir sözü vardır. der ki , '' okyanustan bir bardak su alıp balinalar yok diyemezsiniz''. ne kadar doğru bir söz. yani diyor ki , ucsuz bucaksız evreni bir okyanus misali düşünün biz daha bir bardak dolusu kadarını inceleyebildik...
soru şimdi belki bizim bilemediğimiz milyonlarca uygarlık var ve henüz keşfedemedik. nasıl olur da müslümanların allah'ı eğer gerçekten sınav için gönderildiğimiz varsayarsak neden ayrı ayrı sistemler içerisinde değerlendirme yoluna gitmiş gibi görünmektedir. varsayalım her bir uygarlığın farklı bir din olgusu var. ve inanç sistemleri içerisinde farklı şekilde gelişmişse islamiyet adına bu dinin gerçek din olduğu varsayımıyla bu gerçekliği nasıl diğer olası uygarlıklara aktarabileceğiz ?
bizim dünyamız evrenin yanında bir kül tanesinin milyarlarca kat daha küçüğü. yani geniş bir perspektiften bakacak olursak din olgusu tanrının varlığını kanıtlama ve ona tapınma yolunda doğru bir kanal değilir. bir defa bir insanın algı düzeyi sınırlıdır. insan ırkının algılayamadığı kim bilir neler vardır bilemeyiz.
benim tanrıyı bulma yolum cosmos yani evrenin kendisidir.
mesela ,
uzaydaki karanlık enerji miktarı 0,000000 (128 tane 0 ) ve virgül 1. yani sıfıra aşırı yakınsayan miktardadır. yani karanlık enerji inanılmaz boyutlarda küçüktür. eğer bu karanlık enerji düzeyi bu bahsettiğim değerden biraz büyük olsaydı. bilinen anlamda madde oluşamayacak kadar büyük bir enerji açığa çıkardı ve evren muazzam hızlarda genişlemeye devam ederdi. eğer bu değer sıfıra daha yakın olsaydı, kütle çekimi kendi içine doğru öylesine muazzam ölçülerde olurdu ki evren kendi içine çökerdi.
işte bu muazzam karanlık enerji - karanlık madde dengesi benim için bir yaratıcının en büyük göstergesidir ve gerçekliği kanıtlarla desteklenmiştir. bilim insanı ateist yapmaz daha doğru ve gerçek bilgiler ışığında tanrıya götürür...
