rastgele modda, karışık çalma modunda, yada her ne diyorsa sizin telefonunuz işte,
o modda, kulaklık kulağında, yolda yürüyüp hafif yağmurda ince ince ıslanırken,
biten şarkıda "keşke şu şarkı çalsa bundan sonra" dediğin anda o şarkının başlamasıdır mutluluk.
istediğin şarkının yani.
gri şehirdeyim, neden bilmem her okula gittiğimde hava kapalı, inceden yağmur.
rastgele modda müzik dinlediğim bi' gün yine. yağmur şiddetlendi bi' ara ama baya.
ben de bir parktan geçiyorum, 2 dakikalık mesafedeyim okuluma. ama ne mutluluk kaldı ne başkası kafamda.
daha fazla ıslanmadan okula gideyim düşüncesi yerleşti. o anda farkettim, o yapay göletin kenarında,
yağmura aldırmadan birbirleri üzerine zıplayan, koşuşturan köpekleri. ulan dedim ben okula gidicem,
peteğin yanına oturup kurunucam bi' şekilde. ne bu gerginlik, bi' de şu hayvanlara bak,
yarın yokmuşcasına mutlu.
derken şarkı bitti, keşke home çalsa şimdi dedim içimden, çaldı.
