çağlayan adliyesinde, gaz fişeği ile öldürülen bir çocuğun davasına atanan savcının, silahlı kişilerce rehin alınması olayıdır.
yargıya dokunulmaması gerekir elbette ancak, ülkemizde yargının adaletten ne kadar uzak olduğu ortadır. yani yargıya dokunmaması gerekenler, başta iktidar sahipleridir, halk zaten yargıya dokunamaz.
bu ülkede yargı sistemi kokuşmuş, iktidarın oyuncağı olmuş durumdadır. açıklayıcı olması açısından danıştay başkanı Zerrin Güngör ün bir başbakan önünde, önünü ilikleme çabasını hatırlatayım.
ama sanki mağdur edebiyatı için seçilmiş iyi bir malzeme gibi geldi bana. öyle ise başarılı olmuş, ülkenin nefret üreten iktidarı ve o nefretten beslenen milyonlarca insan kendilerinden olmayanlara karşı aldıkları cepheyi güçlendirmişlerdir. ama eğer kurgu değil de gerçek ise, yine iktidarın şov yapmasına,"bütün sol görüşlüler teröristtir" algısının güçlenmesine neden olmuştur.
