az önce yanımızdan geçerken, bizi el ele gördüğü için suratını ekşiten yaşlı teyzenin taklidini yaparak gülüyorduk. sahile ulaştık uzun bir yürüyüşün ardından. kimsecikler yoktu, birkaç evsiz dışında. yanlarından geçerken selam verdi evsizlere, dürttüm onu ''ne yapıyorsun'' dercesine.
oturduk sonra bulduğumuz bir ağaç parçasının üzerine. okyanusun mavisini hep merak ederdim, meğer onun gözlerine her bakışımda görüyormuşum da haberim yokmuş. dayadı başını omzuma, ''seni çok seviyorum'' dedi. öylesine içten söyledi ki, ''ben de seni'' diyemedim. diyemedim işte. onu sevdiğimi söyleyemedim. içimdeki sesi duyabilse sağır olurdu belki, içimdeki ses dile gelse tüm dünya duyardı onu sevdiğimi.
şimdi öylece uzanıyordu yatağında. camın arkasından bakıyordum o güzel yüzüne, ailesi doktorlarla hararetli bir konuşma yapıyordu. duyuyordum ne konuştuklarını, duymak istemesem de. imzalar atıldı sonra ve fiş çekildi.
