uludağ sözlük mobil

474.

''Çok geçmişim bu dağlardan,
Turna gözlü pınarlardan!;
işitmişim uzaklardan
Sakin akan arazları;
Sınamışım dostu, yarı

El bilir ki, sen benimsin,
Yurdum, yuvam, meskenimsin,
Anam, doğma vatanımsın!
Ayrılarmı gönül candan?
Azerbaycan, Azerbaycan!

Ben bir uşak, sen bir ana,
O kadar ki, bağlıyım sana:
Hangi semte, hangi yana
Hey uçsam da yuvam sensin,
Elim, günüm, obam sensin!

Fakat senden gen düşende,
Ayrılık benden düşende,
Saçlarıma kır düşende
Boğar aylar, yıllar beni,
Kınamasın eller beni.

Dağlarının başı kardır,
Ak örtülü bulutlardır.
Büyük bir geçmişin vardır,
Bilinmiyor yaşın senin,
Neler çekmiş başın senin.

Düştün uğursuz dillere,
Nes aylara, nes yıllara.
Nesillerden nesillere
Geçen bir şöhretin vardır;
Oğlun, kızın bahtiyardır

Hey bakarım bu düzlere,
Ala gözlü gündüzlere;
Kara hallı ak yüzlere
Gönül ister şer yaza;
Gençleşirim yaza-yaza

Ölmez gönül, ölmez eser,
Nizamiler, Füzuliler
Elin kalem, sinem defter,
De gelsin her neyin vardır,
Deyilen söz yadigardır.''

Samet vurgun

atsizayoldas 19.03.2015 00:29

0 ...

azerbaycan