Ben ilk görüşte aşka inanmıyorum. Olsa olsa dış görünüşünü beğenirsin, o da aşk olmaz zaten. Sahi, saçını, kaşını sevmenin neresi aşk ?
Bence bir insanın ruhunda, davranışlarında gizlidir aşk. Onunla konuşursun, gülersiniz, ortak noktalarını fark edersin, sonra bir bakarsın ki o insan senin için gerekli olur artık. Mesaj atmadığında yanar tutuşursun. Onu görmek istersin. Konuşmak, duymak ve dokunmak...
Aşk budur ve zamanla oluşur.
Bu yüzden selvi boyuna, al yazmasına vurulanları aşık saymam ben.
Gerçek aşk yüzünün yarısı yanmış bir kadını sevebilmektir.
Aşk anlatılmaz aslında.
Gerçi artık içini boşalttılar bu tür kavramların.
Demin bir başlık gördüm, işte "0 km" olmayan kız evlenmeyi hakeder mi tarzında.
Bekaretin önemli olduğunu düşünüyorum. Erkek için de, kadın için de iffet en önemli şeydir. Bakın bir daha diyeyim, erkek için de. Kadın için de. Yalnız şöyle bir durum var. Tamam git "0 km" bir kızla evlen, hatta çok güzel olsun. Sadece bunları dikkate al aşık olurken. Peki bu kızla tamamen tersseniz? Oturup konuşacak 1 kelimeniz yok. Gözlerine baktığınızda hissettiğiniz bir şey yok. Onunla konuşmak size tarifsiz duygular hissettirmiyor. Evet eşin 0 km ve güzel ama iki yabancı gibisiniz. Erkekleri bilmem ama benim açımdan çok korkunç görünüyor. Dünyaya bir kere geliyorsun, aynı yatağa yattığın insanla tek ortak noktan veya sevgin yok... yazık. Acıdım şimdi.
