sonabaharın hafif rüzgarı esiyordu, herkesin yüzünde içinde saklamak isteyip de saklayamadığı bir üzgünlük vardı. yağan yağmur bir az daha onurlu görünmek için göz yaşını akıtmayan kimselerin ağlamalarının dışa vurmuşluğu gibiydi. zaten hep böyleydi, son bahar yazda sakladığımız duyguların dışa vurmuşluğu olurdu.
