benimki güzel sanatlar lisesiydi. üst sınıflar koro halinde istiklal marşını söylemişlerdi, hayatımda dinlediğim en güzel istiklal marşıydı. hiç bu kadar güzel söylendiğini duymamıştım. tüylerim diken diken olmuştu. sonrasında başka şarkılar da söylediler, harikaydı. benim bölümüm resimdi. atölyede yanyana sıkış tepiş dizilmiş şövalelere dizilmiştik. ayaktaydık çünkü o sıra atölyede bir üst sınıf müzikçilerin de dersi vardı. modelin elinde bir müzik aleti vardı. kocamandı, onu da ilk defa görüyordum. gittim sordum bu ne diye, beşinci defada anca anladım, kontrbasmış.