leş gibi bi gündü. izmirin eylül sıcağında yeşil ceketle gelinmişti okula. adeta bir süzmelik abidesiydim. zaten daha da giyilmedi o ceket. ayrıca son sınıftaki ve yeni mezun olmuş sakallı abileri görüp lan oha nası bi ortam burası diye de ürkülmüştür. daha ilk günden sanki 10 yıldır tanışıyormuşçasına sıkı fıkı olan tipler görülür daha da bi depresyona girilir. pencereden okulun sikko manzarasına bakılıp 4 sene bitecek öyle ya da böyle denilir.
