gerçekten doğru olandır. bir de ilk kez geldiyseniz hem iticidir hem de kafayı yedirtir.
ulusa gidersiniz tespihçiler elini uzatıp tokalaşmak ister sonra o eli bırakmaz. kırk yıllık arkadaşınız gibi sigara uzatır,* saçma sapan konuşur, tabi bunların anlamı "bir tespih al git"tir. almak istemezseniz zor kurtarırsınız paçayı. sonra heykele doğru biraz daha yürürken bir bakmışsınız kenarda dayının biri oyun oynatıyor* onu izleyeyim derken işbirlikçiler sizi keklemeyi başarırsa bir de elli liranız gider cepten, tespihçiye rahmet okur hale gelirsiniz.
şanslısınız diyelim ulusa gitmediniz, kızılay'a gittiniz. bu seferde omuz darbeleriyle nakavt olma ihtimaliniz yüksektir. bir bayan bile size çarpıp "önüne bak la bebe" diyebilir. bir de küçük şehirden geldiyseniz daha da garip gelir. bazen etraftaki insanlara bakıp koşuşturmalarını izlersiniz sonra nefret edersiniz oradaki herkesten.
küçük bir mahalleye gitmek için yeter diyerek dolmuşa atlarsınız. şanslıysanız tabi, bazı dolmuşlara binerken kapının üstüne kafa atma ihtimaliniz de var. bir de ücretler... ankara'da gideceğiniz yere göre para verirsiniz. kuruşun 10'uyla 5'iyle uğraşırsınız. neyse, yolculuk devam ediyor. dolmuş gittikçe doluyor. iyice sıkış tepiş gitmeye başlarsınız. sonra indiniz dolmuştan bir sigara yaktınız. bu seferde bir dayı gelir sigara ister sizden. evet, ankara'nın çok itici yönleri vardır. ama yine de alışkanlık meselesi, ankaralıların bunlara çok dikkat ettiğini sanmıyorum. ayrıca herkes de aynı değildir, bir de bizim bilmediğimiz güzel bir tarafları da vardır illaki.
