hristiyan teolojisinde hristiyanların yaşadığı ve hristiyan dininin kaynağı olan yer, gök kubbe veya kudüs/yeni kudüs* kavramı.
kutsal roma-germen imparatorluğu'ndan beri var olan, batılı yöneticilerdeki mesihlik/kurtarıcılık iddiası ve eğiliminin felsefi temellerini aldığı kavram.
