Birini kendine yakın hissettiğinde, yakınlık doğduğunda, söylediğin her kelime önem kazanır. O zaman
kelimelerle kolayca oynayamazsın çünkü her şeyin bir önemi vardır. O yüzden,
sessizlik boşlukları olur. insan başlangıçta kendini garip hisseder çünkü
sessizliğe alışık değildir. Bir şeyler söylenmesi gerektiğini düşünürsün, diğeri
ne düşünür yoksa? Birine yakınlaştığında, sevginin herhangi bir türü doğduğunda,
sessizlik gelir, ve söylenecek bir şey kalmaz.
Aslında gerçekte de söylenecek bir şey yoktur. Hiçbir şey yoktur. Bir yabancıyla, söylenecek çok şey
vardır; dostlarınla, söylenecek hiçbir şey yoktur. Ve sessizlik ağır gelir,
çünkü buna alışık değilsindir. Sessizliğin müziğini tanımıyorsun. Sadece tek bir
iletişim yolu biliyorsun, o da sözel, zihin kanalıyla. Kalple iletişim kurmak,
sessizlikte, kalpten kalbe iletişim kurmak nedir, bilmiyorsun. Sadece orada
bulunarak, varlığın kanalıyla iletişim kurmayı bilmiyorsun. Büyüyorsun, ve eski
iletişim yöntemlerin yetmiyor. Sözel olmayan, yeni iletişim yöntemleri
geliştirmen gerekiyor. insan olgunlaştıkça, sözel olmayan iletişime daha çok
ihtiyaç duyar. Dile ihtiyaç duyuyoruz, çünkü iletişim kurmayı bilmiyoruz. Bunu
bildiğimiz zaman, yavaş yavaş, dile ihtiyacımız kalmaz. Dil, son derece ilkel
bir ortam. Gerçek iletişim ortamı, sessizliktir. O yüzden, yanlış bir fikre
kapılma, yoksa
büyümeni durdurursun. Dilin kaybolmaya başlaması bir eksiklik değildir; bu yanlış bir fikirdir. Yeni bir şey var olmaya başladı ve eski kalıp
bunu içine almaya yetmiyor. Sen büyüyorsun, elbiselerin kısa gelmeye başlıyor.
Bir şey eksilmiyor; sana her gün yeni bir şey ekleniyor. Ve sonunda bir an
gelir ki, o an sadece sessizlik işe yarar. O yüzden, bundan sonra biriyle
birlikteyken ve sözcüklerle iletişim kurmadığınızda, ve sen de kendini garip
hissettiğinde, mutlu ol. Sessiz kal ve o sessizliğin iletişim kurmasına izin
ver. Sevgi ilişkisinde olmadığın insanlarla ilişki kurmak için, dil gereklidir.
Sevgi ilişkisinde olduğun insanlarla birlikteyken, dilsizlik gereklidir.
insan yeniden bir çocuk gibi masumlaşmalı, sessizleşmelidir. Hareketler olur yine; bazen gülümser, el ele tutuşursun, bazen sessizce göz göze kalırsın;
hiçbir şey yapmadan, sadece var olarak. Varlıklar buluşur, birleşir, ve sadece
ikinizin bildiği bir şey gerçekleşir. Sadece bunu yaşayan ikiniz bilirsiniz;
başka kimse farkına varmaz, öyle bir derinlikte olur her şey. Bu sessizliğin
tadına var; hisset ve tadını çıkar. Kısa zamanda anlayacaksın ki, onun kendi
iletişimi var; daha büyük, daha yüksek, daha derin ve daha içten. Ve bu iletişim
kutsaldır, saftır
