898.
-
türküye neden böyle başladım?
topraktan sızdığı günden beri sızılı,
bir ırmak ki kıyısı çirkeflerle bezeli.
sızısı arttı seni sezeli.
sen, ey varacak!
ki tuzlarla bezeli.
arı bir su, aşık denize,
akar deli deli bu giz...
bu mazoşizm, bu anlaşılmaz özlem.
kınanır gün aşırı,
yine deniz ille deniz!
türküye neden böyle başladım?
yani bu buruk ırmak ve deniz...
bilmem belki sen ve biz.
biz dediğime bakma,
sen ve biz canım sen ve biz...