idealist olan hiçbir şey mantığa uygun değildir sadece öyle olduğunu sanır ancak gerçekler karşında olan durağanlığı anlaşılmasın diye sürekli halkı aptal tutmaya çalışır. din de budur aslında. kalıplaşmış doğrular etrafında kişileri şekillendirip, kendi çıkar düzeninde bir aptal sınıf oluşturmak. işte bu aptal sınıfın din aslında oyuncağıdır. neden oyuncak?
çünkü üst sınıf bunları sömürürken bunlar o bu alt sınıf aptal oyuncak(din) onunla oynar. yani nasıl bir çocuğa oyuncak verirseniz susar bir kenarda oynarsa bunlarda öyledir. bunlara o aptal oyuncağı üst sınıf verir ve kenarda oynamalarına izin verir. bunlar da o oyuncakla oynamaya dalarken zamanla artık bağlanır. işte nasıl çocuk büyüyünce bu oyuncağı artık bırakırsa toplumlarda büyünce bu aptal oyuncağı bırakacaktır.
