sabah sabah londra sokaklarinda dolasirken yurdum insaninin actigi bir lokantanin camindaki karson araniyor yazisi gozumu tirmaladi fena halde. Takikim ya yazim hatalarina! sahibini tanimanin verdigi cesaret ile, girip, uyarayim diye bakinca kapidan bir koylu dilberi genc kiz buyrun dedi. baktim baska da kimse yok, olabildigimce kibarlasarak, incelerek (ki bu epey zordur, direk mevzuya dalan kaba bir yanim vardir fena halde) sordum yazidaki yanlisin farkindalar mi diye? aciklama icimi baydi ama dinledim. bir arkadas bilgisayardan cikarmis dedi. kafasinda bilgisayardan cikan seylerin kutsal ve degistirilemez oldugu imaji var nerden ciktiysa? sabrimin sınırlarını zorlayarak anlatmayi denedim bilgisayardan dogrusunun da cikabilecegini. Ancak elimle, kolumla, dilimle yokladigim duvarin her tarafi cehalet cesaretiyle bir guzel kaya gibi orulmus oldugundan geri puskurtuldum. Geri cekildim, boynu bukuk bir red kit ati olaraktan. Iste o zaman tas kafama dank etti ki, cehaletin cesaretine yenik duser cogu zaman cok bilmenin ukalaligi. Yenildim, mutsuzum sabah sabah nedeni de karson araniyor yazisi bilgisayardan cikmis, bir lokantanin caminda londra'da.
