266.
-
Dumur eden olaylar'dır.
Geçen yaz saat 7 suları...
Yaklaşık 15 senedir görüşmediğimiz arkadaşımızı görürüz.
Yanımda ki caanım gangam emre;
- layn zübük! Bu bizim ali ismet değil mi?
Diyerek enseme şaplak atar.
Aniden dönmem ile görürüm bu denyoyu.
Emreye dönerek;
- harbi o la. Dur şuna bi süpriz yapalım.
Derim.
Arka tarafında ki 2 atlı bizi bekler. Buna görünmeden,kalabalığı üzerimize kamufle ederekten;
Atlarız arkada ki 2 atlı karınca'ya.
Bu manyak gibi gülerken arkadan;
-layn ali ismet! Diye bağırırız ancak;
dönen kişi adının melih olduğunu söyler,biz de dumur olur,çocukluğumuzu yad ederiz.
