an itibariyle dinlediğim beethoven şarkısıdır.
kendimi şuanda gayet hafif hissediyorum.
nedenini bilmesem de beethoven bestesinin hikayesini insanın beynine yansıtmaya çalışıyor belki de...
hikayesi de güzeldir ayrıca bu şarkının...
Bir gün Beethoven, bir arkadaşı ile birlikte viyana sokaklarında dolaşmaktadır. tam bu sırada bir apartmandan piyano sesi geldiğini duyar ve kafasını kaldırıp bakar. apartmanın ikinci katındaki cam açıktır ve ses oradan gelmektedir. arkadaşına, çalan kişinin muhteşem çaldığını ve onu görmesi gerektiğini söyler. ikisi birlikte ikinci kata çıkıp kapıyı çalarlar. kapıyı açan kadın, beethovenı hemen tanır ve şok olur. beethoven, piyano sesine geldiğini ve muhakkak çalan kişiyi görmek istediğini söyler. kadın, piyanoyu çalanın kızı olduğunu ve tanışmaktan mutlu olacağını belirterek onları içeri alır. beethoven, piyano çalan kızın olduğu odaya girer. annesi kıza, beethovenın geldiğini söyler ve kız çok heyecanlanır, hemen ayağa kalkar, fakat kız kördür. bunu gören beethoven, lütfen benden birşey isteyin der, maddi bir şey isteyeceklerini düşünerek. kızın cevabı şu olur; ben hiç ayışığı görmedim, bana ayışığını anlatır mısınız?
bunun üzerine beethoven piyanonun başına geçerek, ayışığı sonatını, doğaçlama olarak besteler.
böyle bir hikayesi bardır. insanı etkiler durur.
resmen ağlatabilecek bir hikaye ve şarkıdır.
