bir gün iki kanka dediğim arkadaşlarım birşey söyleme vaatleriyle beni wc lerin bulunduğu bölüme kadar getirler; ben neoldu lan ? neoldu ? söylesenize diyene kadar beni bir iterler kapıdan içeriye öyle bir hızla girerim ki aynaya bakan kızları buğulu şekilde görürüm, ayağım kayar kaymaz yere düşerim.
o an öyle sesler duyarım ki sanki deprem yada yangın var ve biz mahsur kalmışız ! bir çığlıklar bir çığlıklarr... yok böyle bişey,
birisi tekmeler birisi üstümü tırmalar, kapıdan dışarı zor attım kendimi. dışarıda sırıtan arkadaşlarım var birde nöbetçi öğretmen var, kızların sesini duymuş koşmuş. kulağımdan tutup sınıfa sokar.
o gün bugündür hala lise arkadaşlarım söylerler, adım tuvalet sapığı olarak kalır. tamamen iradem ve isteğim dışında olan mevzudur.
buda böyle saçma sapan bir anımdır. bu başlığı görünce yazayım dedim.
