ben, yaşını başını almış biriyim, çoğunuzun abisi olacak yaştayım. komünistim. zamanında o lise kavgalarında veyahut üniversitedeki gruplaşmalarda ülkücülerle her daim karşı karşıya geldik. yeri geldi karakolluk olduk.
yalnız insan yaşı gelince şunu fark ediyor, insanın en güzel çağları gençliği. o zamanki heyecan, o zamanki ideolojik tutku, yetişkin olma çabaları, ülkeyi kurtaracağım havaları.. bunları bir daha hiç yaşayamıyorsunuz.
gençliğinin baharında bir insan ülkücü olabilir, komünist olabilir. ona o kadar imrenerek bakarım ki. hayat ona güzel görünür çünkü. ideolojisini hayatı yapar... ben de yaşadım oradan biliyorum.
kimse ideolojisi yada dini, ırkı yüzünden öldürülemez. hele ki gençliğinin baharında, daha yaşayacakları varken.
hepsi olmasa da büyük bölüm ülkücü daha 15 yaşındaki berkin'e laf ettiler, kürtlere her tür türlü ırkçılığı yaptılar, evet kavga, odur budur vs...
yalnız ben bir kızının adı deniz, diğerinin rozerin olan biriyim, bu adama laf edilmesine asla izin veremem.
unutmayın insanın bu hayatta sadece 2 kere dini yada ırkı yoktur.
ilki doğduğunda.
doğduğunuzda ırkınız yada dininiz yoktur, siz bütün etiketlerden uzaksınızdır ve "insan"sınızdır sadece.
ikincisi öldüğünüzde.
öldüğünüzde ırkınızın yada dininizin bir önemi olmaz. çünkü o toprağın altında sadece bir et parçası olursunuz.
ben inançsızım ama ölenin dini inancına saygımdan, allah rahmet eylesin diyorum.
