enayi yerine koyanı affetmek en büyük enayiliktir ki zaten yine başına gelmesi şiddetle mümkündür. hatta kesindir. tenine, ruhuna saygısı olan siler atar. aşk örtmez çünkü o saatten sonra hiç bir şeyin üstünü. o senin dokunduğun yerleri kirletir, sen temizlemek için affedersin, başka tenle kirlenmiş bir sevgiliye dokunurken daha da kirlenirsin...çok sonra anlarsın bunu. öyle ya da böyle kendinden tiksinirsin. aşka saygısı olan birinin arkasına bile bakmadan yaşadığı her şeyi o'na bırakıp, üstünden atıp, silkelenip ağlaya ağlaya da olsa gitmesi gerekir fikrimce.