özgecan cinayetinden sonra bir erkek olarak bugünkü başlıklardan sonra hissettim açık açık.
iki gündür aslınca yazasım yok.
arkadaşlar arkadaşlar biraz sessiz olalım bu ne kargaşa. şimdi hepiniz kağıt kalemleri çıkarıyoruz. sınav başladı. ohh be sessizlik.
yahu arkadaş dünden beridir bakıyorum da sanki biz acı çekmiyoruz. biz derken (erkeklerin bir kısmı) nasıl ki bütün kadınlar aynı olmadığı gibi bütün erkekler de aynı değildir. bunu bir kutuplaşmaya çekmeyin. bir de hemcinslerim var ki bugün özgecan'ın katili için atıp kesecek, bağıracak çağıracak yarın sokaktan geçen mini etekli bir kıza laf atacak. göreceksiniz böyle olacak. acılar bik bik devamlı bağırıldığında samimiyetini kaybetmeye başlar belli bir süre sonra. sorgulamamız gereken,
-kadın erkek ilişkileri nasıl normalleşir? (evet demenin evet hayır demenin hayır olduğu zamanlar ve buna saygı)
-islam dininin kadına bakış açısını nasıl değiştiririz
- toplumda özgür ve aşka dayalı seksi nasıl yaygınlaştırıbiliriz
- birbirimize olan saygıyı nasıl inşa edebiliriz.
