bazı koyu fanatikler her ne kadar galatasaray' ın başarısını penaltılara yüklese de, galatasaray' ın bileğinin hakkıyla ve istikrarla sürdürdüğü iyi grafiğine rağmen stres içerisinde çıkacağı maç.
neden mi stres? 1999 - 2000 sezonuydu, galatasaray ali sami yen' de fenerbahçe ile karşılaştı. maçın mutlak favorisiydi, ki çok yanlış bir tanımlama çünkü derbilerin asla favorisi olmaz, ve rahatça kazanması bekleniyordu. galatasaray o maçta 15 net gol pozisyonuna girdi ve samuel johnson' un frikiğine kadar fenerbahçe sadece yaw preko ile net bir pozisyon bulabildi. frikikte emre belözoğlu' na çarpan top gol oldu.
uzun lafın kısası; ne yazık ki galatasaray' ın fenerbahçe karşısında şansı yaver gitmiyor. üstelik fenerbahçe galatasaray karşısında çok hırslı oynuyor.
yenilgiye kılıf hazırlamak değil niyetim, hatta galatasaray' ın futbolun doğrularını yapıp topu ayağında tuttuğu sürece fenerbahçe karşısında daha etkili olacağını da düşünüyorum. yine de o baraja çarpıp gol olan top aklıma takılıyor ve beynim kararıyor.
not: sevgili galatasaraylılar ve fenerbahçeliler, aramızdaki futbol cellatlarını, hayatlarını futbolun üzerine oturtmuş bilinç yoksunlarını görmezden gelelim ve futbol şölenine hazırlanalım. ne olur bu sayfalar çirkinleşmesin. *
edit: gaziantepspor' un hakkının yendiği ve galatasaray' ın ofsayttan gelen golle beraberliği yakaladığı maçı ayırıyorum. yine de galatasaray' ın bu sezonki başarısını tamamen hakemlere yıkmak koyu fanatikliktir.
