sıcak bir yaz gecesiydi.. gece 12-03 nöbetinden yeni çıkmıştım 03:10 gibi yatağıma yatıp saniyesinde uyumuştum. zaten topu topu 3 saat uyuyorsun, sabah 06:00'da kalkıyorsun.
her neyse,
uykunun en güzel yerindeyken alarmlar çalmaya başladı. bir anda yatağımdan fırladım ne oluyor diye.. etrafıma baktığımda santralci devremin eğilerek yanıma geldiğini gördüm. her yer zaten kapkaranlıktı. herkes aşağıdan baskın var diye bağırıyordu ama kimseyi görmüyordum. sadece sesleri duyuyordum. koğuşta da kimse yoktu. benim zamanımda en çok şehit verilen dönemdi, ortalık karışıktı. önce tatbikat zannettim ama kimsenin olmadığını görünce gerçek olduğunu da düşündüm fakat çelişki içindeydim. topu topu karakolda 29 kişiydik zaten ve o anki heyecanımı hiç bir yerde yaşamadım şu ömrümde. hemen eğilerek kalktım ve o an aklıma askere gitmeden önce izlediğim nefes filmi geldi.. genelde insanın sevdikleri aklına gelirmiş fakat bende öyle bir durum olmadı.
içimde büyük bir korku ile gözlerim dolu dolu silahlığa koştum. baktım silahlık açılmış ama kimse yok! herkes çıkmış. o kadar derin uyuyormuşum ki alarmlar daha çalmadan herkes çıkmış sonrasında alarmlar çalışmış. hemen silahımı aldım ve çıkış kapısının önüne geldim. etrafta ne ses vardı ne de kimse. allahım ne oluyor yoksa rüya mı dedim kendi kendime ve dışarı çıkmaya cesaret edemedim, çömeldim kaldım orada. sonra btr lerin sesini duydum bi an cesaretlendim ve mevziye gittim koşarak. bir arka mevzide benim badiyi gördüm olum ne oluyor dedim şaşkın şaşkın. baskın var, karşıdan görüntü almışlar dedi. silah sesi de olmayınca içimdeki korku bir anda gidiverdi. şaşkınlığım gittikten sonra kendime bir baktım ayağımda terlikler üstümde hiçbir şey yok sadece hücum yeleği, altımda da askeriyenin verdiği don. (türk askerinin rezilliğine bakın)
geceleri donla yatardım çok sıcak oluyordu.
kendimi öyle görünce çok şaşırdım. yaklaşık 50 dk o şekilde mevzide yerde yatarak hazır bir şekilde bekledim. sonrasında komandolar btr ile karakolun önüne geldiler ve bir yaşlı adam getirdiler. komandolar da harbi asker gerçekten adamlar çakı gibiydi. sözde alt devrelerimdi..
neyse, herkes mevzisinden çıktı ve çıkanları görünce şaşırdım. adamlar bildiğin mevzideymişte haberim yokmuş.
komutanlar geldi, 29 kişi esas duruşa geçtik gecenin köründe.
benim kılık zaten tam bir fiyaskoydu. o curcuna ile komutanlar hiçbir şey demediler ve bizleri tebrik ettiler. sonrasında da herkes karakola girdi.yakaladığımız adam da meğersem çiftçiymiş. karşı tarlada gecenin 4'ünde sarmısak ekiyormuş.
anlayacağınız yine boş işlerin peşindeymişiz.
