Uzaktan sevmek... Bir başına... Karşılık beklemeden.. Bir şey istemeden.
Kaşına vurulursun... Yay gibi... güzel gözlerinin hemen üstünde duran iki güzel şemsiye gibi..
Kirpiklerini seversin... Kalbe batan ok gibi.. Güzel gözlerine en yakın olandır kirpikler.. Göz kapaklarından sonra...
Saçlarını seversin kimi zaman dalga dalga beline kadar inen siyah saçları... Kimi zaman düm düz, kimi zaman yüzüne düşmüş cânım saçları.
Ya o dudaklar... Kim bilir ne güzel sözler dökülüyordur onlardan..
Yanaklarını seversin.. Al al, ışıl ışıl.. Gülünce güller açan yanaklar..
Ya o çenesi.. Gamzesi de ne güzeldir.. insan ah bir yakından görebilsem..
Ya o eller. O ellere ne demeli.. incecik parmakları.. Ojeli tırnakları...
Ya o alnı..
O alın ne de güzel olur bir içten öpücükle birleştirilen iki ömrün kırış kırış sonlanması anında yanyanayken...(yazar bırasa iyi bir şey demeye çalıştı)
