kendisini, orta ikiye gittiğim yıl "türk milletinin %60 ı aptaldır" sözüyle tanıdım.
o zamanlar türkçe öğretmenimiz sınıftaki herkesin, sınıf önünde on dakika konuşabileceği herhangi bir konu seçmesini ve her hafta üç beş kişiyi tahtaya kaldırıp anlattıracağını söylemişti.
ilk hevesli ben olmuştum... ve aziz nesinin bu lafından yola çıkarak ne kadar saçma bir laf olduğunu, anlamsız geldiğini, fatih sultan mehmeh in karadan gemileri yürütmesiyle örneklendirerek anlatmaya çalışmıştım. "bunu yapabilen bir halk bu kadar aptal olamaz" diye de eklemiştim. hiç unutamam.
çocuk aklı işte...
lise zamanlarımda ise kendisinin ve fikirlerinin hakkında daha fazla şey okudukça, ergenliğimin ortalarında bir hayat görüşüm, siyasi düşüncem oluşmaya başladığı çağlarda ise düşüncelerim tamamen değişmişti.
ve şimdilerde çok daha iyi anlıyorum;
amerika ve türevleri olan emperyalist ülkelerin ve güçlerin, bu ulusun nasıl milli bilincine ve benliğinin boğazına çöktüğünü, din denen olgunun nasıl ve hangi amaçlara hizmet ettiğini, türk milletiyiz diye her ortamda böbürlendiğimiz varlığımızdan ne kadar uzaklaşıp koptuğumuzu, iğrenç, iki yüzlü, aşağılık, namussuz ve beyninin bir kısmını bağışlamış, bir kısmınıysa günlük yaşamsal ihtiyaçlarımızı gidermekten başka bir işte kullanmadığımızı, eğitime, medeniyete, ahlağa, geleneğe, insanlığa, doğaya, kendimize saygımızı kaybeden insanlara nasıl dönüştüğümüzü...
önceleri görüşlerine katılmadığım adamın şimdileri din konusu da dahil olmak üzere her sözüne katılıyorum.
çünkü; böylesine kişiliğini ve benliğini kaybetmiş, gözünü çıkar ve para hırsı bürümüş, adilikte ve şerefsizlikte, cibilliyetsizlikte sınır tanımayan yöneticilerin yönettiği bir ülkede ve bu yöneticileri başımıza getiren, seçen, lider diye saygı duyan insanlarla aynı gündelik hayatı paylaşmayı kendime yediremiyorum.
