biz senin; renklerine, mabedine ve terlerini akıtmış sevdalılarına değil de, formasını giyen oyuncularına, yönetenlerine aşık olsaydık süleyman seba, metin, ali, feyyaz ile birlikte ağlayarak bırakırdık seni...
ama biz yani dogduğumuz da babamızın siyah beyaz atkı, bayrak içinde sarıp, fotograf çektiği günden beri renklerine aşığız... bizler, formanı giyenler ve yönetenler toprak olsak da senin o asil renklerin kainatın sonuna kadar sürecektir... sevinmek için sevseydik seni, her yenilgin sonunda oturup ağlamaz isyan ederdik, tribüne çağırıp alkışlamaz küfür ederdik...
hala bir asil yanın varsa bu renklerine aşık olanlar yüzündendir... endüstriyel futbol çağında renklerine olan aşkımız yüzünden sevgililerimizi bırakıp, mabedimizde bir birimizin onuzlarına yüklenerek gırtlağımız parçalayana kadar bagırmazdık...
sizler -yani siyah ve beyaz dışında kalanlar- bunu asla anlayamazsınız, zeka ve mantığınızı bunu anlamak için boşa yormayın... zira delilik mertebesine ulaşırsınız...
bizler -yani siyah ve beyazın içindekiler- değil tsl alt liglerde dahi olsan, yüz yıl daha şampiyon olamazsan da, hiçbir kupayı kaldıramasan da "seninle ağladık senle güldük biz", "beşiktaşım hayat sensin", "kartal gol gol gol" vb bir çok tezahürati bıkmadan usanmadan sizlerin kulaklarında çınlatacağız...
