içinde biriktirir her şeyi.
Her seferinde o birikime eklenen üzüntülerle birlikte içinden yavaşça toplar yüreğinin bavullarını.
Çünkü bilir, karşındakine ne söylese değilmeyecektir.
Yine de salak gibi umut ettiği için durur.
Ve bekler..
Belki anlar kendi kendine ve düzelir diye bekler.
Bekledikçe umut tükenir..
Soğur gün be gün.. ve gün gelir sessizce gider.
O ilişkinin bir geleceği, bir yarını olmadığını düşündüğü için gider..
işte o zaman o terk edilen aydınlanır, ve suçunu anlar.
Pişmanlıklar sarar dört bi yanını.
Çınlar kulaklarında müslüm babanın son pişmanlık neye yara şarkısı..
