başlık altına yazılan ve ve ilk entry'e gelen eksi oylardan anlaşılıyor ki, tam sikmelik bir gençliğimiz var. ''kimşenin hayatına kimşe kayışamaj taam mı! hem onlay da gezmeyi biliyoylay, ayakta duymayı da biysinley!'' sizin ben vicdanınızı sikeyim.
biz de gidip kimsenin tepesine çökmüyoruz tabii. bunu o gençlerin düşünmesi lazım. fakat bazen fena halde rahatsız oluyorum arkadaş. dayanamıyorum, gidip birinin kulağına eğilip söylüyorum. cevap da hep aynı amk; abi pardon ya, fark etmemişim teyzeyi/amcayı..
rahatsız olana, hasta olana kimsenin bir şey dediği yok, demeye de hakkı yok. ama bir yandan da etik denen bi şey var, saygı denen bi şey var amk. allahın günü görüyorum metroda, liseli ergenlerimiz dizilmişler koltuklara, hahara kikiri gülüp eğleniyorlar, orda zavallı yaşlılar ayakta duruyor. sikerim sizin atarınızı. bu durumda bal gibi de karışırım o ergen hayatlara. kalbini de kırarım, anasını da sikerim. kusura bakmayın canlarım.
