hala inanıp inanmamakta kararsızım ama şöyle bir olay oldu ve tamamen gerçek siz verin kararı işte.
henüz ilkokulda olduğum dönemler yaz tatilindeyiz. teyzemlere gitmişiz yaşıtım olan 2 erkek çocuğu var teyzemin. biz oynarken filan teyzemin sürekli burnumun küçüklüğünden güzelliğinden bahsettiğini duyuyorum belki de o çocuk aklımla hoşuma gidiyor bu. kadının çocuklarının burunlarının ortasında sanki kazı çalışması varda kum bırakmışlar gibi bir tümsek var benimki ise küçük kendi halinde güzel bir burun. neyse o günden 2-3 gün sonra arabayla bir yere giderken ufak bir kaza geçiriyoruz ve olayda tek yaralanan ben oluyorum. evet burnumu çarpmanın şiddetiyle bir yere vurup bir güzel kırıyorum. tabi o olaydan sonra hemen aklıma teyzem gelmiyor fakat yıllar geçtikçe ve ben burnuma baktıkça ( kırık sayesinde baya bir değişti şekli kötü anlamda ) aklıma hep o gün geliyor teyzemin fesat gözlerinin üstümde olup burnumu övmesi ...
nazar mı değil mi bilemem ama o eski burnumdan eser yok şimdi.